Na een paar kilometer lopen in de loeihete zon kwamen we bij een museumpje. Daar werd verteld over de historie van de bergen en de muurschilderingen. Het museum stelde niet zo veel voor en we wilde de muurschilderingen wel eens in het echt gaan bekijken. Dit keer hoefden we voor de verandering geen superhoge entree in USD te betalen maar mochten we gratis naar binnen! Wel moesten we een gids huren, maar dat kon voor een redelijk bedrag en bovendien betaalde we dit rechtstreeks aan de gids. Dat konden we dus eigenlijk niet meer weigeren en zijn met de gids de bergen in gegaan.
De gids was erg enthousiast en liet ons de verschillende tekeningen van dieren op de rotsen zien. Het is leuk om te weten dat de schilderingen duizenden jaren oud zijn, maar echt heel mooi waren ze niet. We waren meer onder de indruk van de gids. Hij was op de berg geboren, nog voordat het een toeristische trekpleister was. Toen het toerisme opkwam in Botswana, is hij en zijn gezin, van de berg afgehaald en zijn huis is platgebrand. Nu woont hij in een dorpje aan de voet van de berg en werkt als gids voor de mensen waarvoor hij in de eerste plaats uit zijn huis verjaagt is!
Bij een medische controle post vroegen we of we de auto mochten parkeren. Dat was geen probleem, maar we mochten ook wel proberen om via een zandweg naar de rivier te rijden wat misschien nog wel een mooier plekje zou zijn om te slapen. Of dat inderdaad mooier zou zijn weten we niet want na een paar kilometer kwamen we vast te zitten in het hele zachte zand. Na een beetje duwen en trekken kwam er nog steeds niet veel beweging in de auto en besloten we de volgende dag maar verder te kijken.
Even een paar rots tekeningen maken en dan weer verder.
