Na een goed ontbijtje op Mariebiscuit zijn we op weg gegaan naar de grens van Zimbabwe. Onderweg nog even gestopt voor een kudde Afrikaanse buffels en wat apen, die langs de weg stonden. Bij de grens bleek dat we niet alle benodigde papieren hadden gekregen bij de binnenkomst van Botswana. Even leek het erop dat de vrouw achter de balie flink moeilijk ging lopen doen, maar na de belofte ervoor te zorgen dat we de volgende keer de papieren wel zouden hebben ging ze akkoord en mochten we Zimbabwe in. Na flink wat US Dollars neer gelegd te hebben mochten we ook Zimbabwe in en konden we op weg naar het natuurlijke wonder van Afrika, de Victoria Falls.
Om de Victoria Falls te bezichtigen moest er weer flink wat betaald worden. Daarom besloten we dat het beter was de volgende dag te gaan, zodat we de hele dag konden genieten. Wel hebben we nog even op de brug tussen Zambia en Zimbabwe gestaan waar nu het droge deel van de waterval is (Droogseizoen). Na een paar bunjeejumpers bekeken te hebben zijn we weer terug gegaan naar de auto. Daar heeft Tim met flink onderhandelen wat oude kleren weten te ruilen voor souvenirs. Daarna het dorpje uitgereden en ergens in het Nationale park geparkeerd en daar afwachten of er nog wat dieren langs de auto gaan trekken.
Het droge gedeelte van de Victoria Falls.
