maandag, november 28, 2005

Dag 283

’s Ochtends vroeg zijn we het dorp weer in gereden. Voordat we naar het dorp wilde gaan wilden we nog wat internetten, geld wisselen en een werk vergunning van zimbabwe maken. Dat van die werkvergunning is niet gelukt dan maar zonder proberen. Het geld wisselen op de zwarte markt is wel gelukt. Alleen achteraf gezien hebben we niet zoeen goede koers gekregen, wij hebben 70000 Zim. Dollar voor 1 Us dollar. Bij de bank kreeg je shijnbaar al 67000. Dus hadden we het net zo goed legaal kunnen doen.
Toen we daarmee klaar waren zijn we nar de ingang van de watervallen gelopen. Tim wilde het toch nog wel proberen om zonder werkvergunning toch te betalen als iemand die in dit land werkt. Is een stuk goedkoper namelijk. Inplaats van 40 dollar is het dan 4 dollar. Na wat gepraat en elektrische schema te hebben laten zien vondt hij het goed en konden we er voor een normale prijs in.De watervallen waren erg mooi. Het was nu al behoorlijk groot en dan was dit nog geen eens de helft van wat het is als het juli is. Doordat het maar de helft was kon je het wel een stuk beter zien. Anders door al het water wat weer omhoog spettert zie je niks.
Na een goede lunch, pannenkoeken van gister, zijn we weer het park uitgegaan en nog wat gaan lopen. Tegenover het park liepen buffels, daar zijn we gaan kijken en we wisten ook dat er een trap was helemaal naar beneden. Dan kon je de rivier zien na de waterval. Dit was wel een heel mooi plekje, tussen een paar hele grote muren van rotsen. Het mooie was ook dat we daar als enige waren. Op de terug weg hebben we er ook wel een reden voor gevonden. Je moest namelijk weer honderd meter omhoog met de trap.
We hebben bovenaan even genoten van het uitzicht, of weer om adem te komen. De uren hierna heeft Robbin besteeds aan foto’s laten afdrukken en Tim is met kleren en tien dollar (wat we over hadden van de watervallen) het bos weer ingelopen. Waar ze de souveniers verkochten. Gister hadden ze een mooie olifant maar nu hadden ze die niet meer hier en moest ik wachten totdat ze het hadden. Het is wel triest om te zien hoe het moet gaan hier. Een paar jaar geleden hadden ze winkeltjes op straat en konden ze de souveniers verkopen. Nu zitten ze met zijn allen op een markt gezet. Dat is misschien niet zo erg maar als zie je dan op welke plek de markt is dat slaat nergens op, daar komt niemand. Er zijn ook nog souveniers winkels waar je wat kan kopen voor 200 dollar ofzo. Deze winkels huren ook weer politie in om de mannen te pakken die illigaal de handel toch proberen te verkopen. Uiteindelijk hebben we wat souveniers geruild en gekocht, zonder dat Tim of eentje van hun is opgepakt.
Na uurtje rijden hebben we weer een plekje gevonden om te slapen.


Daar zijn ze.

Einde verhaal!!!!!!!!!!!

Bedankt voor het volgen van de website. We zijn alweer even in Nederland en de auto hebben we 7 februari opgehaald in Antwerpen. Er was jamm...