Na de ochtendwandeling van Tim was ook Robbin inmiddels wakker genoeg voor een ontbijtje bovenop de auto, met uitzicht over de Zambezi rivier.
De Zambezi trok ons wel erg en daarom hebben we een kano gehuurd om eens wat rond te peddelen. De man begeleidde ons naar de kano en vertelde even wat we wel en niet moesten doen. We konden twee kanten op: de grote rivier op of door een smal riviertje parallel aan de grote. Het kleine riviertje werd ons afgeraden door de man omdat hij te klein was en te vol met krokodillen en Nijlpaarden. Ooh, ja ja, wat was nu ook alweer de rede dat we niet door dat kleine riviertje moesten.
Eerlijk is eerlijk, de man had gelijk, het riviertje zat stampesvol met krokodillen en vooral Nijlpaarden. Het was misschien niet de meest veilige route, met Nijlpaarden die er alles aan doen om ons weg te krijgen Uit het water springen, schijnaanvallen en een hoop lawaai maken. Maar ach je bent maar één keer op de Zambezi en het was wel echt te gek. We zagen ook nog wat monsterlijke krokodillen, die ons weer even lieten beseffen hoe sterk deze oerbeesten zijn, toen ze vol gas het water in renden! Na een paar uurtjes stroomopwaarts varen gingen we via de grote rivier op de stroming mee terug. Daar konden we al zonnebadend genieten van alle grazende den zwemmende dieren.
In het begin van de avond begon het aardig te waaien, er hing duidelijk onheil in de lucht. Er kwam ook onheil, knetterharde regen, de bus stond gewoon te schudden van al het geweld. We gingen op de voorstoelen zitten om het geweld goed te kunnen bekijken. Toen hoorde we een enorme dreun op de auto, wat was dat vroegen we aan elkaar en kort daarop weer zo’n dreun. Bleek dat de mooie “sausage tree” waar we onze auto onder geparkeerd hadden zijn mega grote sausage vruchten aan het verliezen was. De schade viel nog mee, een flinke deuk in de motorkap en de gebarste vooruit is nu flink verder gebarsten. We hebben de auto maar snel in het midden van de camping geparkeerd, waar geen bomen staan.
In de Kano.
