De weg naar de volgende stad was zo’n 250 km lang en kaarsrecht, erg saai dus. Langs de weg waren allerlei souvenirswinkeltjes, daar hebben we telkens geprobeerd onze oude kleren te ruilen. In andere landen lukte dit heel makkelijk, maar hier waren ze niet zo geïnteresseerd in onze kleren. Na een aantal stalletjes geprobeerd te hebben zonder succes, besloten we onze tactiek aan te passen. We hebben twee Afrikaanse drums voor wat geld, kleren en suiker weten te bemachtigen. Dit heeft ons wel ruim een uur aan onderhandelen gekost, maar we hadden geen haast.
Langs de weg hebben we de auto weer geparkeerd en zijn gaan slapen. Toen we net lagen te slapen werden we gewekt door een politieagent. Een aardige kerel die even kwam checken of we goed volk waren. Het was verder geen probleem om daar te blijven slapen en hij ging er weer vandoor.
De souvenirverkoper
