Dag 303

We zaten op een enorm slechte weg en waren op weg naar een of ander monument. We waren een beetje in twijfel over de historische waarde van het monument. We besloten eerst op de fiets een kijkje gaan nemen om zo de banden van de auto te sparen. Toen we onze fietsen van het dak haalde bleken deze in hele slechte staat. Het zoute water van Mozambique en de volle zon was ze een beetje te veel geworden. Alles zat vast geroest en er moesten liters olie aan te pas komen om een beetje beweging in alles te krijgen. Toen dat gelukt was pompte Robbin zijn banden op waarna deze met een klap weer leegliepen. Robbin heeft vanaf hier zijn fiets afgeschreven. Die van Tim was nog ietsje beter en hij besloot alleen even te gaan kijken of het de moeite waard was om met de auto heen te rijden.
Onderweg kwam Tim wat kleine dorpjes tegen waar hij wat foto’s gemaakt heeft met de mensen. Het monument bleek niet meer te zijn dan een metaal plaatje op een steen waar ooit eens een expeditie langs gereden is, niets aan dus. Nadat Tim terug kwam en zijn fiets parkeerde gingen we even zitten om wat te drinken. Toen we net aan ons glaasje prik begonnen volgde er een knal en daarop liep ook Tim zijn band leeg, bij deze is ook Tim zijn fiets afschreven.
We reden verder en kwamen langs een klein stadje waar we wat inkopen deden. Daar kwamen de eerste mensen tegen van de Himba stam. Deze mensen lopen nog in hun traditionele klederdracht. Nouja erg veel kleren dragen ze niet. Wel heel gaaf om deze mensen te zien. Toen we met een man van deze stam aan het praten waren via een tolk. Vroeg hij hoe oud we waren en of we al getrouwd waren. We vertelde onze leeftijd en dat we niet getrouwd waren. Daarop begon de man ons hard uit te lachen en vroeg of we ziek in ons hoofd waren. Dat was erg grappig natuurlijk. We zijn doorgereden naar een volgend dorp waar we wat in een barretje hebben gedronken. Daar waren weer wat mensen van de Himba stam waar we wat mee gepraat hebben. Daarna hebben we de auto geparkeerd om te gaan slapen.


Een Himba vrouw.