Vroeg in de morgen zijn we bij de Nederlandse familie uit Walvis Baai vertrokken terug naar Swakopmund, waar onze “deserttour”zou gaan beginnen. Het was een aardig stukje rijden maar we kwamen precies op tijd. We pikten wat andere toeristen op en reden de woestijn in. Onze gids was een gepensioneerde Namibiaan, die ontzettend enthousiast was. Hij liet ons allerlei plantjes en boompjes zien die toch in de woestijn weten te overleven. Van minuscule plantjes die maar liefst 1 mm. per 10 jaar groeien tot planten van duizenden jaren oud. De landschappen waar we onderweg langs reden waren heel mooi, alhoewel het voor het grootste deel uit zand en rots bestond. Aan het eind van de tour reden we naar de duinen waar we met een hardboard plank vanaf konden glijden. We dachten slim te zijn en onze schoenen uit te doen om de duinen op te lopen. Het ging inderdaad wel een stuk makkelijker zonder schoenen, maar het zand was zó heet dat er letterlijk blaren onder onze voeten kwamen! En de gids had ons nog wel gewaarschuwd. Aan het eind van de middag was de tour afgelopen en zijn we met onze auto naar het strand gereden. Daar moesten we nog even langs de Namibiaanse familie om te vertellen hoe de tour was, dat hadden we namelijk belooft. We hoorden dat Jost, een jongen van onze leeftijd wel een avondje wilde stappen. Robbin was te uitgeput, maar Tim was er wel voor in.
In de eerste bar kwam iedereen elkaar weer tegen en heb ik lekker wat bier meegedronken. De meeste hier, gaan als ze gaan studeren naar Windhoek, Kaapstad, johannes burg of Europa. Tijdens kerst en oud en nieuw komt iedereen weer terug naar zijn geboorteplaats wat natuurlijk erg gezellig. Er waren er ook een paar die in Nederland geweest zijn, al met al erg gezellig. Om een uurtje of twee gingen de meeste naar huis en zijn wij een kroeg verder gegaan die nog wel een paar uur open bleef. Het was hier weer druk zat alleen ook hier kwam er een einde aan. We waren met zijn vieren en Jost is eerst naar zijn vriend zijn huis gereden om hem af te zetten. We deden hier nog een biertje en na een kwartiertje was alleen die vriend en ik nog wakker. Het was moeilijk om ze wakker te krijgen en ik besloot maar om te gaan lopen het was niet zover en dit keer wist ik de weg.
De voorloper van de boom.
