dinsdag, december 06, 2005

Dag 291

Eerst gingen we maar wat winkelen om eten te kopen. We waren nog wat te vroeg maar na een uurtje in de stad gelopen te hebben ging alles om 8 uur open. Na het winkelen, zijn we foto’s gaan af laten drukken voor een paar mensen hier uit Zimbabwe. We hadden deze mensen beloofd om ze foto’s op te sturen vandaar. Bij de winkel waar ze foto’s uit konden printen waren ze versteld van de kwaliteit van hun eigen printer. Eerst hadden ze het namelijk uitgeprint maar de kwaliteit was niet bijster slecht. Nadat Robbin wat instellingen had veranderd kwamen er ineens behoorlijke foto’s uit. Die moesten eerst nog wel aan de rest van de mensen geshowd worden. Zo goed als ze waren.
Tim was ondertussen wat geld gaan proberen te wisselen. De tweede man zei dat hij wel iemand wist waar geld gewisseld kon worden. Na een end gelopen te hebben door de stad. Liepen we een gebouw binnen, dat was op zich nog niet zo vreemd. Maar toen vervolgens, boven de deur, te lezen was dat hier een rechter zat. Begon ik me wel af te vragen of ik helemaal goed zat om op de zwarte markt wat geld te wisselen. De rechter zelf was er nog niet, ik moest nog tien minuten op hem wachten. Ondertussen maar een beetje gevraagd hoe dat nou allemaal zat met geld wisselen of dat op straat mocht en ook op de bank. Beetje van de domme houden. Maar uiteindelijk bleek dat de rechter gelukkig gewoon dollars nodig had. Je kan hier alleen diesel kopen met dollars en je kan geloof ik alleen dollars krijgen. Als je kan aantonen dat je naar het buitenland op vakantie gaat.
Na dit alles konden we naar de grotten van Chinhoyi. Hier moest natuurlijk ook weer de leugen gebruikt worden dat je in Zimbabwe werkt. Anders is het totaal 30 dollar en als je in Zim. Dollars mag betalen. Dan betaal je iets van drie dollar. Dit keer werkte het jammer genoeg niet. Deze man wilde echt onze werk vergunningen zien en anders kon hij ons niet toe laten. Hij kon anders zijn baan kwijt raken. Dat wilden we natuurlijk ook niet. We hebben besloten om de grotten maar te laten zitten en weer verder te rijden. Bij de auto was een vrouw souvenirs aan het verkopen. Na wat geruild en betaald te hebben, waren we weer drie beelden rijker. Voordat we verder reden. Onze slaapplek was dit keer bij een riviertje waar ze goud aan het zoeken zijn. Ook konden we kijken naar een visser die een heel mooi eigen engeltje had gemaakt. Waar hij om de minuut een visje mee uit het water haalden. Zijn droom was een werp hengel om grote vissen te vangen. Na het eten zijn wij ook gaan dromen.


Een blije verkoopster met nieuwe kleren.

Einde verhaal!!!!!!!!!!!

Bedankt voor het volgen van de website. We zijn alweer even in Nederland en de auto hebben we 7 februari opgehaald in Antwerpen. Er was jamm...