We zijn weer vroeg gaan rijden. De weg werd steeds slechter en de auto begon steeds meer te bonken en te kreunen. Dit werd zo erg dat we besloten te stoppen en te kijken of we er iets aan konden doen. De rubbers van de veren bleken helemaal weggesleten en dat veroorzaakte bij elke zijdelingse beweging een hoop gebonk van de veren die tegen het onderstel aanklapte. Dat zag er niet goed uit en we voorzagen hier wel problemen als we hier gewoon mee door zouden blijven rijden. We hebben het op z’n Afrikaans weten te maken. De originele rubbers hadden we natuurlijk niet, maar met een oude rubberen slang hebben we onze eigen rubbers weten te maken. Na een paar uurtjes geklooi in de bijna ondragelijke hitte van de zon was het voor elkaar en reed de auto weer “geruisloos“.
De weg werd ondertussen nog slechter en we hebben op een hoop plekken moeten uitsappen en eerst de grond egaal moeten maken met stenen. Een keer ging het mis en raakte de tank een rots, gelukkig zag Tim het op tijd en leverde dit alleen een deuk in de tank op. Aan het eind van de dag kwamen we voor een berg met een nog slechtere weg. We besloten dat maar voor de volgende dag te houden, zodat we niet in het donker op de berg vast zouden komen te zitten.
Tsjaa die zit flink vast
